Jęja višburšarrķk nótt. Endaši meš strįksa į landsanum og ķ ašgerš. Botnlanginn hafši vķst sprungiš og varš aš fjarlęgja herlegheitin sem fyrst. Ekki skrķtiš aš hann hafi ekki getaš rétt śr sér, hreyft sig eša gert nokkuš.
En jęja.. ętla aftur til kśtsins mķns...
Athugasemdir
ęęęę
Žórhildur Helga Žorleifsdóttir, 29.5.2008 kl. 22:56
ji minn... en gott aš žaš er bśiš aš taka kvikindiš.... aldrei skiliš žetta meš botlangann, endajaxla og hįlskirtla
góšan bata
Lįra Antonķa (IP-tala skrįš) 31.5.2008 kl. 01:00
Bęta viš athugasemd [Innskrįning]
Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.